بررسی نقش خودکارآمدی تحصیلی و مهارت‌های ارتباطی بین فردی بر دیدگاه دانشجویان در ارزشیابی مبتنی بر آموزش تلفیقی

  مقدمه: با توجه به اهمیت استفاده از فناوری ­ های جدید از جمله آموزش تلفیقی در آموزش پزشکی و ضرورت ارزشیابی از یادگیری دانشجویان، این پژوهش، با هدف بررسی نقش خودکارآمدی تحصیلی و مهارت­های ارتباطی بین فردی دانشجویان در ارزشیابی مبتنی بر آموزش تلفیقی انجام شد.   روش ­ ها: مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی- مقطعی و جامعه مورد پژوهش کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بودند که 260 نفر به روش نمونه گیری طبقه ای نسبتی انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه­های خودکارآمدی تحصیلی، استاندارد مهارت ­ های ارتباطی بین فردی و دیدگاه دانشجویان به ارزشیابی آموزش تلفیقی و جهت تحلیل داده ­ ها از آزمون های آماری test - t ، ANOVA و آزمون رگرسیون چندگانه سلسله مراتبی استفاده شد.   یافته ­ ها: دانشجویان دیدگاه موافق و کاملاً موافقی با ارزشیابی مبتنی بر آموزش تلفیقی داشتند (90 درصد) و نتایج آزمون t تک نمونه­ای معنی­دار بود (14/51 t= و 01/0 p= ). بین مهارت­های ارتباطی بین فردی دانشجویان با توجه به رشته تحصیلی آنان تفاوت معنی­داری مشاهده شد. متغیرهای مهارت های ارتباطی و خودکارآمدی متغیرهایی بودند که دیدگاه دانشجویان نسبت به ارزشیابی مبتنی بر آموزش تلفیقی را پیش بینی می‌کردند (01/0 p= ) .   نتیجه­گیری: یافته­های این پژوهش نشان داد که مهارت­های ارتباطی بین فردی و خودکارآمدی دانشجویان در ارزشیابی مبتنی بر آموزش تلفیقی نقش دارد. بنابراین پیشنهاد می­گردد استفاده از ارزشیابی مبتنی بر رویکرد آموزش تلفیقی در نظام آموزشی مورد توجه قرار گیرد.